Bel Fıtığımız Varsa Neler Yapmalı? Oluşmaması için Nelerden Kaçınmalı?

İlk görüştüğüm doktorun "aman ileride bacakların tutmaz, sinirler kaybolursa gelir gelmez, tuvaletini bile tutamazsın, mazallah o olur, bu olur" diye korkutmalarıyla acilen Bel Fıtığı Ameliyatı olmuş tezcanlı birisi olarak, öncelikle size naçizane tavsiyem sadece "bir tanecik doktor" görerek, hemen ameliyata yatmamanız olacaktır.

Aaaa! Dünyanın yükü omuzlarımda...

Sen Bağıştan Haber Ver, Bir Kova Suyu Herkes Döküyor...

Henüz 12-13 yaşlarındaydım. O dönemde asosyalliğim tavan yapmış halde olduğundan, misafirlere "hoş geldiniz" demek için bile odamdan çıkmak bana işkence gibi gelirdi. Sırf bu yüzden, kapı çalındığı an, uyuyorum sansınlar da, kimse beni içeri sohbete çağırmasın diye, hemen koşup odamın ışığını ve kapısını kapatır, televizyonumun sesini iyice kısardım:)) En çok da yanıma gönderiyorlar ve eşyalarımı karıştırıyor diye misafir çocuklarından haz etmezdim. 

Neyse efendim, o sıralar apartmana Şenay ve Cengiz isminde genç bir çift taşınmış ve daha yeni de, bir bebekleri olmuş, ismini Gizem koymuşlardı.

O Zaman Ben de Yatıp Film İzlerim:)

Hatırlarsanız en son "aman hemen ameliyat olmazsan, sonra çok geç kalırsın" diye gözümü korkutan doktor sayesinde hemen bel fıtığı ameliyatına alınmış, kontrole gittiğimde kendini komiklik abidesi sanan doktorumun gıcık esprisine maruz kalmış ve kendisini ciddiyete davet ettiğimde tavsiye ettiği şekilde, belim için havuza gitmeye başlamıştım.

Bir, iki, üç sefer derken... Yüzmeye gidiyorum ama belimdeki ağrı "bana mısın?" demiyor. Böyle olduğunu duyunca bu kez "havuza ara ver ve hiç kalkmadan dinlen bir müddet" dedi.

Tabib sen elleme benim yaramı...  Beni bu dertlere salanı getiiir :)

Bel Fıtığı Ameliyatı Sonrası Doktordan Komiklikler Şakalar

Eveeet... Nerde kalmıştık? Heh! Ameliyat günü... :)

Efendiiim ameliyatım bitmiş odaya alınmıştım. Operasyo esnasında temizlediklerini söyledikleri fıtığı, kapaklı plastik bir kapta minik bir pembe sıvı içinde bana verdiler. Ne yapacağımı bilemedim öylece bakakaldık birbirimize... Kıkırdak gibi bişeyler işte. Sonuçta benim bir parçamdı ve ona sempati duymaya çalıştım. İlk iş olarak ona modern bir isim verdim: "Fıtık Can"! "Oy ne tatlı" deyip, bardağı çalkalayıp durarak, herkese "kıyamam ben onu atmaya, en iyisi akşama pilava katarız" şeklinde iğrenç espriler yaptım yattığım yerden:)

Aynen söyledikleri gibi 3 saat kadar sonra, koluma giren bir hemşire tarafından ayağa kaldırılıp koridorda ağrılar içinde de olsa yürütüldüm.  

 Hadi kızım tay tay :)

Bel Fıtığı ile İlk Tanışmam...

Hayal edin... Sene 2007... 

Daha 30'larımın en başlarındayım ve çok istediğim bir şirkette Müdür Yardımcısı olarak daha yeni işe başlamışım.

Müdür olan hanım da hamileliğin son 3 ayında ve görünen o ki, o hamilelik iznine çıktığında bütün her şeyin sorumluluğu bana kalınca, şaşırıp kalmamam için, bu hiç tanımadığım şirketi ve işi çok kısa sürede öğrenmem ve sahiplenmem gerek...

Bu heyecanla bütün günüm koşuşturma ve toplantılar arasında fırtına gibi çalışarak geçiyor. Sorumluk sahibi, çalışkan ve işkolik birisi olarak bu durumdan çok mutluyum.

Derken bir sabah belim bükülmüş halde kilitlendi kaldı. Bu durumda üstü üste bir kaç toplantıya katıldım ama, bırakın oturup kalkmayı, yaptığım en ufak bir harekette bile belimden şiddetli sancılar çekiyordum.